Neşeli Sayılar Masalı

Bir varmış bir yokmuş. Uzaklarda değil, tam da hayal gücünün başladığı yerde, Rakamya adında capcanlı bir diyar varmış. Bu diyarın sokakları renkli taşlardan, evleri parlak desenlerden yapılırmış. En ilginç yanı ise, bu ülkede yaşayanların hepsinin sayılar olmasıymış. Ama öyle sıkıcı, sessiz sayılar değil… Bunlar gülen, düşünen, hisseden neşeli sayılarmış.

Sabah güneşi Rakamya’nın üzerine yayılırken, Meydan’da tatlı bir telaş başlamış. Çünkü bugün Büyük Ritim Günü’ymüş. Her sayı, kendi özelliğini gösterir, birlikte ritimler oluştururmuş.

— Günaydın Rakamya! diye seslenmiş 1, ince ama kararlı sesiyle.
— Günaydın! Günaydın! diye yankılanmış etraftan.

2, her zamanki gibi 1’in yanına gelmiş, koluna girmiş.
— Bugün yine birlikteyiz. Biliyorsun, ben yalnız kalmayı sevmem.
— Biliyorum, sen yanımdayken her şey daha dengeli oluyor, demiş 1 gülümseyerek.

O sırada 3 zıplaya zıplaya meydanın ortasına atlamış.
— Hey! Hey! Hey! Müzik nerede? Ritim nerede? Bugün eğlence günü!
3’ün neşesi öyle bulaşıcıymış ki, çevredeki sayılar da gülmeye başlamış.

Ama herkes bu kadar rahat değilmiş. Meydanın köşesinde, biraz çekingen duran 4, taşlara bakıyormuş.
— Neden katılmıyorsun? diye sormuş 2, yumuşak bir sesle.
— Her şey çok karışık geliyor. Ben düzeni severim. Yanlış bir adım atarsam her şey bozulur diye korkuyorum, demiş 4.

5, bu konuşmayı duymuş ve kahkahalarla araya girmiş.
— Bozulursa bozulsun! Hayat denemekle güzel. Gel, bir adım at, gerisi gelir!
4 tereddüt etmiş ama içindeki kıpırtıyı da inkâr edememiş.

Derken gökyüzü bir anda hafifçe kararmış. Rakamya’da bu nadir olurmuş. Meydanın ortasında yaşlı ama bilge bir sayı belirmiş: Sıfır.
— Sevgili sayılar, demiş derin bir sesle, bugün sadece eğlence günü değil. Aynı zamanda birlik olmayı hatırlama günü. Çünkü Rakamya’nın dengesi küçük bir sarsıntı geçiriyor.

Kalabalık bir anda sessizleşmiş.
— Ne sarsıntısı? diye sormuş 6, güçlü ve tok sesiyle.
— Sayılar birbirinden uzaklaşmaya başladı. Herkes kendi ritmini çalıyor ama ortak melodi zayıflıyor, demiş Sıfır.

7 öne çıkmış, biraz düşünceli görünüyormuş.
— Yani birlikte hareket etmezsek, bu diyarın ahengi bozulur mu?
— Aynen öyle, demiş Sıfır. Her biriniz tek başına değerlisiniz ama asıl güç, bir araya geldiğinizde ortaya çıkıyor.

8, geniş omuzlarını silkmiş.
— O zaman ne yapmamız gerekiyor?
— Bir yolculuk, demiş Sıfır. Ritim Tepesi’ne çıkmanız ve orada ortak bir sayı melodisi oluşturmanız gerekiyor.

9 heyecanla alkışlamış.
— Macera! Ben varım!
— Ben de, demiş 3 hemen.
— Yalnız değilsek, ben de gelirim, diye eklemiş 2.

4 derin bir nefes almış.
— Düzen bozulmasın diye geliyorum. Ama belki de düzen, sandığım kadar katı değildir, demiş.

Böylece neşeli sayılar yola çıkmış. Yol boyunca inişler, çıkışlar varmış. İlk engel, Dağınık Taşlar Vadisi’ymiş. Taşlar rastgele dizilmiş, geçişi zorlaştırıyormuş.

— Ben bu işten anlamam, demiş 5. Ama denemek istiyorum!
5 ileri atılmış ama tökezlemiş.
— Dur! demiş 4. Taşları belli bir sırayla dizersek geçebiliriz.

6 ve 8, taşları taşımaya başlamış.
— Gücümüz burada işe yarıyor, demiş 6.
— Ben de dengeyi sağlarım, diye eklemiş 8.

Kısa sürede yol açılmış. 4 şaşkınlıkla gülümsemiş.
— Düzen, paylaşınca daha kolaymış.

Yolculuk devam etmiş. Akşam olunca, sayılar ateşin etrafında toplanmış.
— Bugün çok şey öğrendik, demiş 1.
— Evet, demiş 7. Herkesin katkısı farklı ama gerekli.

3 ateşin etrafında dönmüş.
— Yarın Ritim Tepesi’ne varıyoruz! Orada öyle bir müzik yapacağız ki yıldızlar bile dans edecek!

Ertesi gün tepeye vardıklarında rüzgâr uğulduyormuş. Sıfır tekrar belirmiş.
— Şimdi, demiş, herkes kendi ritmini çıkarsın ama birbirini dinleyerek.

1 hafif bir vuruş yapmış.
— Ben başlangıcım.
2 hemen uyum sağlamış.
— Ben eşlik ederim.
3 neşeli bir tempo eklemiş.
— Hareket bende!

4 düzenli aralıklar koymuş.
— Dengeyi ben tutuyorum.
5 beklenmedik ama keyifli bir geçiş yapmış.
— Sürprizler güzeldir!

6 ve 8 ritmi güçlendirmiş.
— Dayanıklılık burada!
9 melodiyi tamamlamış.
— Son dokunuş benden!

Bir anda, rüzgâr durulmuş. Gökyüzü aydınlanmış. Rakamya’nın her köşesinde bu melodi yankılanmış. Sayılar birbirine bakmış, gözleri parlamış.

— Başardık, demiş 2 duygulanarak.
— Birlikte yaptık, diye eklemiş 1.

Sıfır gülümsemiş.
— İşte bu. Neşeli sayılar olmanızın sebebi bu. Paylaşmak, dinlemek ve birlikte üretmek.

Rakamya’ya döndüklerinde meydan eskisinden de renkliymiş. O günden sonra sayılar, her gün küçük ritimler yapar, birbirlerini dinlemeyi unutmazmış.

Ve kim Rakamya’nın yolunu hayalinde bulursa, neşeli sayıların fısıltısını duyarmış:
— Birlikteyken her şey daha anlamlı.

Masal da burada, gülümseyen bir sayı gibi, usulca sona ermiş.